19 juli 1942

Het zal mijn opa deugd hebben gedaan: al zijn kinderen zijn goed terecht gekomen. Wat hen vooral bond was gedurende vele jaren een gebrek aan sociaal gevoel. Onderling was er weinig contact. Ik vermoed dat de verdwijning van hun vader een centrale rol speelt en dat dit forse trauma’s heeft veroorzaakt. Op latere leeftijd is het contact sterk verbeterd en hoor ik met name van mijn moeder dat zij meer en meer tot de ontdekking komt dat er vele overeenkomsten zijn over de manier waarop de kinderen het verlies van hun vader hebben beleefd.

Huis van Bewaring, Arnhem
Liefste vrouw, moe en kinderen,
Allereerst wordt jullie bedankt voor de kaarten (ook Oma en Harry) en alle goede zorgen, ’t zenden van de schaaksteenen inbegrepen. Annie je brief had ik heden nog niet, misschien wil je deze voortaan een paar dagen eerder schrijven, dan kan ik hem eventueel nog beantwoorden. Ik hoop dat ’t jullie goed gaat, met mij gaat ’t ook wel. ’t Eten gaat nog best, zelfs eet ik mijn pan regelmatig leeg, en van de cantine hadden we reeds twee weken een pond kersen en een pond tomaten. Deze laatste eet ik met zout op ’t brood en dat smaakt best. Nu ik op een zaal van 8 ben heb ik veel meer aanspraak en schaak en domino elken dag, terwijl ik ook nog iets aan wiskunde doe. Ik had geen goeden zin nu je brief uitbleef, want je ziet er al een week van te voren naar uit. Deze week heb ik een schrijven gehad van van Mr. van Oren uit Den Haag, betreffende een volmacht voor mijn zaak. Vermoedelijk komt deze dus in Den Haag voor. Annie denk je eraan op tijd kolen en aanmaakhout te verzorgen, je moet geen grove cokes nemen. Wil je verder mijn goed eens luchten zoodat er geen mot in komt, of verspocht, want de kast is vochtig. Ik lig nu op den grond en daar het weer frisch blijft zou ik graag een stel winterondergoed hebben, en een tube tandpasta, de leege stuur ik dan terug. Met handdoek kun je 4 weken wachten. En vrouwtje hoe gaat ’t nu met jou, is je onpasselijkheid weer over en eet je goed? Blijf vooral flink, dan krijg je later een ferme boy, wees maar opgewekt en vooral rustig, niet nerveus, niet prikkelbaar. Als je boos wilt worden, denk je maar aan mij, en trek je je de boel niet te veel aan. Gaat de zaak nog een beetje? Een oude klant die nog geld is schuldig gebleven is Lansink uit de Zijp, maar die gaf de schuld aan zijn aanstaande zwageren ome Beerd en levert dus niets op. Kooper, evenmin. Nu vrouw ik zit alweer zoowat 7 weken, en ’t lijkt als evenveel maanden. Gisteren ging 1 v.d. 8 naar huis maar een poosje later was er alweer een nieuweling. Annie doe de groeten aan je ouders, zuster en verder aan alle kennissen en klanten. Houd goeden moed, denk aan den tegelspreuk en laat ons in een toekomst blijven gelooven. Vele kussen voor jullie en mijn beste wenschen, groeten en sterkte,
je man
Max

Plaats een reactie